Tatyos Efendi: Hüznün virtüözü

Gerçek adı Tateos Enkserciyan olan Tatyos Efendi, 1858 yılında İstanbul' da doğmuştur.


Çok verimli bir ezgi yaratıcısı olan Tatyos Efendi daha çok besteci yönü bilinmektedir. Günümüze ulaşabilen Peşrev yada saz semaileri' nin çoğu Türk çalgı müziğinin en değerli parçaları arasında yer almıştır.


Sözleri:
Halimi söylemeye utancım engel oluyor.
üzme, yetişir. Üzme, ayrılığınla harabım...
Mahvoldu sakinliğim, beni terk eyledi uykum.
Üzme, yetişir. Üzme, ayrılığınla harabım...

Bu şarkıyı Atatürk çok severmiş.


Yaşamı boyunca, "ağır eserleri icra etmeyi sevdiği, oyun havası gibi eserler çalınması yönünde ısrar edilirse sazını toplayıp meclisi terk ettiği" söylenir.


Son yılları fakirlik içinde geçmiş, çoğu sanatkar ile aynı kaderi paylaşmıştır. Hayattan pek mutlu olamamış bestekarımızdır: Bunu, eserlerine de yansıtmıştır

Ölümünden sonra cebinden üç kuruş para çıkmıştır. Kilise defterindeki ölüm kaydının meslek hanesine "Çalgıcı" kaydı konan bu sanatkar, Ahmed Rasim Bey' in topladığı on - onbeş kişi ile kaldırılarak defnedilmiştir.


Yüreğin bam teline dokunan bu şarkısında, son demlerinde gördüğü vefasızlıktan muzdarip olarak şu mısraları kaleme almıştır:

Gamzedeyim, deva bulmam
Garibim, bir yuva bulmam
Kaderimdir, hep çektiren
İnlerim, hiç rahatlık bulmam

Elem beni terk etmiyor
hiç de fasıla vermiyor
nihayetsiz bu takibe
doğrusu ömür yetmiyor

Hiç yorum yok: