Dudaklarından kan damlar.
Belki gökyüzünün açık mavi bulutları koyun değil?
Seni kandırmışlar!
Yoksa hayat bu kadar güzel değil mi?Sadece perilerin gelebileceği bir gecede,
kapımı çalan bu kişi,
bilmez, deniz yıldızlarının ne kadar parlak olduklarını...
Ben, hep sana kendi sahamda yenildim. Yani yüreğimde...
Ruyalarımı bile sildiler.
Sargıların açılmasını bekleyen, kör adamın umuduyla bekledim gelmeni...
Ay ışığında...
Yalvarırdı.Ben kabul etmez, gururuma inat beklerdim gelmeni ama; gelmedin...
Ateş söndü sahilde,
şarkılar sustu,
dalgalar bile sıkıldı, rutin karaya vurmaktan. Sular çekildi...
Kediler, ah siz kediler, her şey sizin yüzünüzden!Bu kaçıncı bahar, sensiz demek istiyorum kedice...
belki sana anlatabilirim derdimi?
Bir lisan, bir kedi olmalı...
Çünkü, kızıl saçlı kara kedi yatar suretinde.
( William shakespeare )
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder